13 juli
Korbeek-Dijle
Gidsen : Betty Helsen en Nicole Van Rompaey
Afstand : 2 lussen, voormiddag 9 km, namiddag 8,2 km
Vertrek : 10 u. The Shelter, Stationsstraat 13, 3060 Korbeek-Dijle (Bertem)
Parking : Parking De Shelter, beperkt aantal parkeerplaatsen, of omgeving van de kerk
Picknick : The Shelter, Stationsstraat 13, 3060 Korbeek-Dijle.
Meereizen : 2 euro
De wandeling
Voormiddag
De Doode Bemde is een uniek natuurreservaat van meer dan 280 ha groot. Het ligt aan weerszijden van de Dijle op het grondgebied van Oud-Heverlee, Sint-Joris-Weert, Neerijse (Huldenberg) en Korbeek-Dijle (Bertem). De Dijle bezit hier nog haar oorspronkelijke meanders en mag er regelmatig buiten haar oevers treden. Dit zorgt er voor een grote verscheidenheid aan biotopen. Het natuurreservaat ontstond in 1980 en wordt beheerd door de Vrienden van Heverleebos en Meerdaalwoud vzw .
De naam van het natuurreservaat kan eenvoudig verklaard worden. 'Doode' slaat op het ongeschikt zijn van de gronden voor de landbouwers. Een 'Bemde' is een vochtig grasland. Maar in tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden is de Doode Bemde allesbehalve doods: voor vele dieren en planten is dit vochtige gebied de ideale biotoop. We wandelen ook een stukje over de oude trambedding ‘Zwarte Jean’ de stoomtram die ooit door het Dijleland reed. Van 1905 tot 1957 vervoerde hij passagiers en goederen tussen Vossem en Tienen.
Namiddag
We wandelen langs de ‘Vijvers van Oud-Heverlee’, de twee grote vijvers die in de jaren ’50 werden uitgegraven ten behoeve van de viskweek maar nu niet meer voor dat doel gebruikt worden. Ze hebben een gezamenlijke oppervlakte van 26 ha, en worden door enkele kleinere vijvers, vakantiehuisjes en verborgen natuurrijke hoekjes van elkaar gescheiden. Vlakbij dit vijvercomplex, dat in de depressie van de Dijlevallei gelegen is, kronkelt de Dijle nog vrij meanderend.
Sinds 1995 zijn de vijvers van Oud-Heverlee eigendom van het Agentschap voor Natuur en Bos, dat het gebied via een reeks beheersmaatregelen (afvissen en droogleggen van de vijvers, kappen van populieren op de dijken, ontwikkelen van rietvegetatie,…) transformeerde tot een ware natuurparel, waar de potenties van een gevarieerd valleigebied steeds beter in realiteit omgezet worden. Samen met een aantal natte weilanden tussen de Dijle en de vijvers vormt deze zone een 300 ha groot natuurgebied, waartoe ook het Egenhovenbos behoort.
De noordelijke vijver, waar lokaal en op bepaalde kaarten als ‘Zilvermeer’ naar verwezen wordt, wordt gekenmerkt door een open en overzichtelijk wateroppervlak, een eerder dunne rietkraag langs de westoever, en een eilandje kort bij de zuidelijke oever. De zuidelijke vijver, ook ‘Heulpoel’ of ‘Broek’ genoemd, is daarentegen voor een groot deel toegegroeid met riet, waarin vele gasten onopgemerkt kunnen blijven. Afhankelijk van de natuurlijke waterstanden en de staat van ruiming van de leibeken staat er meer of minder water in de flankerende weilanden van de noord- en zuidvijver. Tegenwoordig is er vooral ten westen van de zuidelijke vijver een permanente weideplas te vinden. Vooral tijdens nattere perioden leveren deze plassen regelmatig iets leuks op. Ten zuiden van Oud-Heverlee vinden we tenslotte nog een volwassen, maar grotendeels ondoordringbaar broekbos. Het is duidelijk dat een dergelijk gevarieerd valleigebied ook een gevarieerde flora en bijhorende fauna met zich meebrengt. We wandelen verder door het centrum van Oud-Heverlee richting Heverlee Bos en het Don Bosco klooster. Na een kleine klim komen we geleidelijk terug aan ons vertrekpunt, waar onze wandeling eindigt met eventueel een drankje op het terras bij mooi weer.
Betty Helsen en Nicole Van Rompaey
