25 september
Twee luswandelingen rond Meldert
Hoegaarden
Sint-Janscollege
Gidsen : Guido Michiels en Lieve Caenen
Afstanden : 11 km voormiddag (120 hoogtemeters), 8,9 km namiddag (90 hoogtemeters)
Vertrek : 10 uur voormiddag: onverharde parking in Sint-Ermelindestraat, ter hoogte van huisnummer 7
(een 70-tal meter van de kerk).
14 uur namiddag: afspraak aan de kerk, recht tegenover café Odette
Picknick : Café Odette (tel. 0495 26 44 83), Sint-Ermelindisstraat 14, Meldert (recht tegenover de kerk)
Meereizen : 3 euro
De wandeling
Meldert is een landelijk dorp in de vallei van de Molenbeek. De naam zou afkomstig zijn van ‘bij de mu(e)ldert’ (bij de molenaar). Deze oorsprong verklaart waarom er ook op andere plaatsen ‘Melderts’ zijn (onder meer bij Aalst en Lummen). Meldert was vroeger een ‘heerlijkheid’ binnen het hertogdom Brabant en werd bestuurd door de ‘heren van Meldert’, leenmannen van de hertog. Centraal in het dorp ligt de Sint-Ermelindiskerk met daarachter de Sint-Ermelindiskapel, ooit een bekend bedevaartsoord.
Ochtendlus ten zuiden van Meldert: door het Meldertbos en rond en door het natuurgebied Rosdel
Het 40 ha grote Meldertbos bevat restanten van wat vroeger een park was (met onder meer een vijver, zwembad en tennisterrein). Na de Tweede Wereldoorlog werd het park van Meldert definitief verlaten en kon de natuur opnieuw haar gang gaan. Dit gebied vormt nu een schakel in het Europese netwerk van natuurgebieden (Natura 2000).
Via de toegangspoort volgen we een dreef in de richting van het 19de-eeuwse neogotische kasteel, dat nu deel uitmaakt van het Sint-Janscollege. Het pad kan drassig zijn, maar wat verder is er een vlonderpad aangelegd.
Afstanden : 11 km voormiddag (120 hoogtemeters), 8,9 km namiddag (90 hoogtemeters)
Vertrek : 10 uur voormiddag: onverharde parking in Sint-Ermelindestraat, ter hoogte van huisnummer 7
(een 70-tal meter van de kerk).
14 uur namiddag: afspraak aan de kerk, recht tegenover café Odette
Picknick : Café Odette (tel. 0495 26 44 83), Sint-Ermelindisstraat 14, Meldert (recht tegenover de kerk)
Meereizen : 3 euro
De wandeling
Meldert is een landelijk dorp in de vallei van de Molenbeek. De naam zou afkomstig zijn van ‘bij de mu(e)ldert’ (bij de molenaar). Deze oorsprong verklaart waarom er ook op andere plaatsen ‘Melderts’ zijn (onder meer bij Aalst en Lummen). Meldert was vroeger een ‘heerlijkheid’ binnen het hertogdom Brabant en werd bestuurd door de ‘heren van Meldert’, leenmannen van de hertog. Centraal in het dorp ligt de Sint-Ermelindiskerk met daarachter de Sint-Ermelindiskapel, ooit een bekend bedevaartsoord.
Ochtendlus ten zuiden van Meldert: door het Meldertbos en rond en door het natuurgebied Rosdel
Het 40 ha grote Meldertbos bevat restanten van wat vroeger een park was (met onder meer een vijver, zwembad en tennisterrein). Na de Tweede Wereldoorlog werd het park van Meldert definitief verlaten en kon de natuur opnieuw haar gang gaan. Dit gebied vormt nu een schakel in het Europese netwerk van natuurgebieden (Natura 2000).
Via de toegangspoort volgen we een dreef in de richting van het 19de-eeuwse neogotische kasteel, dat nu deel uitmaakt van het Sint-Janscollege. Het pad kan drassig zijn, maar wat verder is er een vlonderpad aangelegd.
Sint-Rochuskapel
Verder op onze weg zien we de kleine Sint-Rochuskapel. Sint-Rochus is een populaire heilige die wordt aanroepen tegen besmettelijke ziekten (o.a. de pest).
Via een pad langs de Schoorbroekbeek bereiken we vervolgens het Rosdel, een natuurgebied in de Schoorbroekvallei. Eerst stappen we in een grote bocht om het gebied heen. Zachtglooiende heuvels, weidse vergezichten, pittoreske holle wegen, veldwegjes en kasseistroken wisselen elkaar af. Via Nerm gaan we langs de oostzijde het Rosdel in. In dit gebied groeien talrijke zeldzame plantensoorten. De vegetatie op de kalkrijke valleiflanken is kenmerkend voor oude bossen en goed ontwikkelde bosranden. Misschien ziet iemand een van de zeldzame orchideeënsoorten?
Via een pad langs de Schoorbroekbeek bereiken we vervolgens het Rosdel, een natuurgebied in de Schoorbroekvallei. Eerst stappen we in een grote bocht om het gebied heen. Zachtglooiende heuvels, weidse vergezichten, pittoreske holle wegen, veldwegjes en kasseistroken wisselen elkaar af. Via Nerm gaan we langs de oostzijde het Rosdel in. In dit gebied groeien talrijke zeldzame plantensoorten. De vegetatie op de kalkrijke valleiflanken is kenmerkend voor oude bossen en goed ontwikkelde bosranden. Misschien ziet iemand een van de zeldzame orchideeënsoorten?
Ermelindiskapel
Middaglus ten noordoosten van Meldert: Mene- en Jordaanvallei
Na de picknick in café Odette brengen we een bezoekje aan de Sint-Ermelindiskapel. De heilige Ermelindis wordt vooral aanbeden tegen koorts, verlamming en oogpijn. Wie wil kan met een bekertje water putten uit het bronnetje in de kapel. Misschien brengt dit soelaas?
De Mene-Jordaanvallei is een natuurgebied tussen Meldert en Hoksem en wordt gevormd door de Menebeek en de Jordaan. Het gebied bestaat uit graslanden en kleine bosjes.
We wandelen rond het kerkhof van Meldert en maken daarna als het ware een duik in een holle weg. Links van ons, in de vallei, loopt de Mene.
Rechts zien we de vruchtbare gronden van Haspengouw.
Nadat we de vallei hebben verlaten en langs een fruitboomgaard zijn gestapt, brengt de wandeling ons langs een van de kustwerken van Fruitbeeldig, een reeks kunstwerken rond de fruitteelt. Pallox, een uitkijktoren van gestapelde cortenstalen appelkisten, verwijst naar een uniek stukje fruittelersgeschiedenis. Op de zijkanten staan de namen van fruitsoorten uit de streek. Vroeger werd een soortgelijke toren gebruikt om te controleren op zwartwerk. Nu kunnen we er het weidse landschap bewonderen.
Na de picknick in café Odette brengen we een bezoekje aan de Sint-Ermelindiskapel. De heilige Ermelindis wordt vooral aanbeden tegen koorts, verlamming en oogpijn. Wie wil kan met een bekertje water putten uit het bronnetje in de kapel. Misschien brengt dit soelaas?
De Mene-Jordaanvallei is een natuurgebied tussen Meldert en Hoksem en wordt gevormd door de Menebeek en de Jordaan. Het gebied bestaat uit graslanden en kleine bosjes.
We wandelen rond het kerkhof van Meldert en maken daarna als het ware een duik in een holle weg. Links van ons, in de vallei, loopt de Mene.
Rechts zien we de vruchtbare gronden van Haspengouw.
Nadat we de vallei hebben verlaten en langs een fruitboomgaard zijn gestapt, brengt de wandeling ons langs een van de kustwerken van Fruitbeeldig, een reeks kunstwerken rond de fruitteelt. Pallox, een uitkijktoren van gestapelde cortenstalen appelkisten, verwijst naar een uniek stukje fruittelersgeschiedenis. Op de zijkanten staan de namen van fruitsoorten uit de streek. Vroeger werd een soortgelijke toren gebruikt om te controleren op zwartwerk. Nu kunnen we er het weidse landschap bewonderen.
Watermolen op de Mene
In het dorpje Hoksem zien we een eigenaardigheid: een kerkje met op de torenspits zowel een haan als een hen, een unicum in België. Wat verder horen we het water in de watermolen op de Mene. Hier is er al flink wat debiet, want intussen is de Jordaan in de Mene uitgemond. De Mene vloeit daarna verder richting Tienen en mondt op haar beurt uit in de Grote Gete.
Wij stappen verder naar het gehucht Babelom. De eigenaardige naam Babelom is de vervorming van een heemnaam. De Franken gebruikten het woord ‘heem’ om een woonkern aan te duiden. Het eerste gedeelte is dikwijls de naam van de stichter. Babelom ontwikkelde zich uit Bebbenheem, ‘woonstede van de lieden van Babbo’.
Wij stappen verder naar het gehucht Babelom. De eigenaardige naam Babelom is de vervorming van een heemnaam. De Franken gebruikten het woord ‘heem’ om een woonkern aan te duiden. Het eerste gedeelte is dikwijls de naam van de stichter. Babelom ontwikkelde zich uit Bebbenheem, ‘woonstede van de lieden van Babbo’.
Carolushoeve
Een niet te missen punt is verder de Carolushoeve. De oorsprong van deze hoeve kan teruggaan op een Merovingische woonkern. De huidige gebouwen dateren grotendeels uit het midden van de 18de eeuw. De poort met duiventil geeft uit op de met witte kalkzandsteen geplaveide binnenkoer. De stallen vormen de linkervleugel; rechts staat de grote langsschuur, die in 1875 werd opgetrokken. De charme van de site wordt in grote mate mee bepaald door de lindebomen die het poortgebouw overschaduwen.
Als we weer in de buurt van Meldert komen, zien we in de Molenstraat een boomkapel die gewijd is aan O.L.V. van Scherpenheuvel.
Bijna opnieuw bij ons vertrekpunt kunnen we nog een blik werpen op de donjon van Meldert uit de 14e eeuw.
Tekst: Lieve Caenen
Als we weer in de buurt van Meldert komen, zien we in de Molenstraat een boomkapel die gewijd is aan O.L.V. van Scherpenheuvel.
Bijna opnieuw bij ons vertrekpunt kunnen we nog een blik werpen op de donjon van Meldert uit de 14e eeuw.
Tekst: Lieve Caenen
