05 april - Busreis
Haspengouw
Kerniel-Kortessem
Door te maatregelen tegen het Coronavirus gaat de wandeling niet door !
Gidsen : Marinus Nelissen & Josianne Leclerc
Afstand : Ca. 18 km: voormiddag 10 km en namiddag 8 km
Vertrek : 7.30 u parking gemeentehuis Herent, Spoorwegstr.,
7.45 u parking Bodart, Leuven
Busreis : Prijs busreis: €10,00 per persoon.
Te storten op rekening nr. BE39 0011 0771 2819 van Wandelclub Herent. Uw opstapplaats vermelden!
Inschrijving: uiterlijk per 20 maart e.k. en zolang de bus niet volzet is.
Voor de laatkomers eerst een telefoontje naar penningmeester André Sevenants
Schoeisel : Volgens weersgesteldheid.
Picknick : Café ‘t Vlierhof, Kersendaelstraat 1 te 3724 Vliermaal
De wandeling
Onze wandeling vertrekt aan abdij Mariënlof in de vallei van de Kleine Herk te Kerniel. Met dit panoramisch uitzicht als vertrekpunt volgen we grotendeels de streek-GR Haspengouw. De wandeling loopt op de grens van droog en vochtig Haspengouw. Het landschap is heuvelachtig met schitterend uitzicht op een weidelandschap met akkers en hoogstamboomgaarden.
We volgen de restanten van het oude fruitspoor, aangelegd tussen 1870 en 1879. Het tracé van het fruitspoor staat symbool voor de commercialisering van de fruitsector in Zuid-Limburg. Na de Tweede Wereldoorlog gaat de stroopnijverheid vrij snel achteruit. In 1970 werden de sporen over de hele lijn afgebroken en kregen ze fiets- en wandelpad als bestemming. Van op de spoorwegbedding heb je een zicht op het natuurgebied Sint-Annavallei. De Sint-Annabeek ontspringt ten oosten van Borgloon en mondt ten zuiden van Gors-Opleeuw uit in de Mombeek.
Glooiende akkers, bloeiende bermen, fruitbomen en mooie beekvalleien typeren het Haspengouwse landschap. Zo bereiken we het natuurreservaat Zammelen, gelegen in de vallei van de Mombeek. Het riviertje heeft zich diep in het leemplateau ingesneden. In de steile helling komen daardoor krijtlagen aan de oppervlakte. De Mombeek kronkelt zich op een natuurlijke wijze doorheen het gebied. Langs de steile hellingen begroeid met kreupelhout zien we heel wat dassenburchten. Misschien krijgen we wel een das te zien.
De rijke leembodem van Haspengouw bestond vroeger vooral uit graslanden. Om de opbrengst van de weiden te verhogen plantte men er vanaf de 19de eeuw hoogstamfruitbomen. Na de 2de Wereldoorlog en zeker in de jaren ‘70 schakelden de fruitkwekers massaal over op laagstamcultuur. De Boomgaardenstichting probeert de hoogstamboomgaarden te beschermen. We wandelen dus afwisselend tussen laag- en hoogstamboomgaarden.
Ondertussen is het landschap veranderd. De bodemsamenstelling is in het noorden anders dan in het zuiden van Haspengouw. We zijn nu in Vochtig Haspengouw. Deze regio is quasi vlak, heeft meer weilanden en natte valleien. De bodem bestaat afwisselend uit zand- en kleilagen. Zanderige lagen laten het water door, maar op de kleilagen blijft het staan. Zo ontstaan beekjes en bronnetjes.
Onze wandeling vertrekt aan abdij Mariënlof in de vallei van de Kleine Herk te Kerniel. Met dit panoramisch uitzicht als vertrekpunt volgen we grotendeels de streek-GR Haspengouw. De wandeling loopt op de grens van droog en vochtig Haspengouw. Het landschap is heuvelachtig met schitterend uitzicht op een weidelandschap met akkers en hoogstamboomgaarden.
We volgen de restanten van het oude fruitspoor, aangelegd tussen 1870 en 1879. Het tracé van het fruitspoor staat symbool voor de commercialisering van de fruitsector in Zuid-Limburg. Na de Tweede Wereldoorlog gaat de stroopnijverheid vrij snel achteruit. In 1970 werden de sporen over de hele lijn afgebroken en kregen ze fiets- en wandelpad als bestemming. Van op de spoorwegbedding heb je een zicht op het natuurgebied Sint-Annavallei. De Sint-Annabeek ontspringt ten oosten van Borgloon en mondt ten zuiden van Gors-Opleeuw uit in de Mombeek.
Glooiende akkers, bloeiende bermen, fruitbomen en mooie beekvalleien typeren het Haspengouwse landschap. Zo bereiken we het natuurreservaat Zammelen, gelegen in de vallei van de Mombeek. Het riviertje heeft zich diep in het leemplateau ingesneden. In de steile helling komen daardoor krijtlagen aan de oppervlakte. De Mombeek kronkelt zich op een natuurlijke wijze doorheen het gebied. Langs de steile hellingen begroeid met kreupelhout zien we heel wat dassenburchten. Misschien krijgen we wel een das te zien.
De rijke leembodem van Haspengouw bestond vroeger vooral uit graslanden. Om de opbrengst van de weiden te verhogen plantte men er vanaf de 19de eeuw hoogstamfruitbomen. Na de 2de Wereldoorlog en zeker in de jaren ‘70 schakelden de fruitkwekers massaal over op laagstamcultuur. De Boomgaardenstichting probeert de hoogstamboomgaarden te beschermen. We wandelen dus afwisselend tussen laag- en hoogstamboomgaarden.
Ondertussen is het landschap veranderd. De bodemsamenstelling is in het noorden anders dan in het zuiden van Haspengouw. We zijn nu in Vochtig Haspengouw. Deze regio is quasi vlak, heeft meer weilanden en natte valleien. De bodem bestaat afwisselend uit zand- en kleilagen. Zanderige lagen laten het water door, maar op de kleilagen blijft het staan. Zo ontstaan beekjes en bronnetjes.
We steken de Tongersesteenweg over en bereiken het natuurgebied Eggertingen. Dit gebied bestaat uit 3 beekvalleien: Mombeek, Lerebeek en Beekbeemdenbeek. De combinatie van water, leem, kalk en zand in de boden zorgt voor een natuurgebied met afwisselend beemden, typische hooilanden, mysterieuze moerassen en beekbosjes. Ook de das gedijt hier uitstekend. Langs graasweiden met populieren, elzen, eik, wilg en andere loofbosjes bereiken we onze picknickplaats aan de rand van het dorpje Vliermaal.
Na deze welverdiende rustpauze wandelen we verder door het natuurgebied Eggertingen en ontdek je de diversiteit van de drie beken en hun valleien. Langs de hellingen maak je kennis met verrassende zichten op oude landschapselementen met prachtige houtkanten, hoogstamboomgaarden en bloemenrijke weiden. We bereiken het dorpje Guigoven met zijn Rood Kasteel. Deze waterburcht dateert uit de 17de-19de eeuw en werd later omgebouwd tot kasteelhoeve, gedeeltelijk in Maaslandse renaissancestijl. Momenteel is er een horecazaak gevestigd.
Na deze welverdiende rustpauze wandelen we verder door het natuurgebied Eggertingen en ontdek je de diversiteit van de drie beken en hun valleien. Langs de hellingen maak je kennis met verrassende zichten op oude landschapselementen met prachtige houtkanten, hoogstamboomgaarden en bloemenrijke weiden. We bereiken het dorpje Guigoven met zijn Rood Kasteel. Deze waterburcht dateert uit de 17de-19de eeuw en werd later omgebouwd tot kasteelhoeve, gedeeltelijk in Maaslandse renaissancestijl. Momenteel is er een horecazaak gevestigd.
We steken opnieuw de Tongersesteenweg over en komen in het natuurgebied Keiberg, gelegen in het overgangsgebied tussen Vochtig Haspengouw en het leemplateau van Droog Haspengouw. Een fraai lichtgolvend gebied dat gekenmerkt wordt door de afwisseling van cultuurlanden, bosjes en houtwallen. Ook hier voelt de das zich thuis.
We bereiken het Bellevuebos, een van de grootste aaneengesloten loofbossen van Haspengouw. Delen van het bos bestaan uit populieren en elzen. De Winterbeek kronkelt zich een weg door de bosrijke vallei. Het domein ligt tussen 60 en 87 m boven de zeespiegel. We krijgen dan ook mooie vergezichten aangeboden.
Via de natuureducatieve speelzone Hemelpark bereiken we het centrum van Kortessem, het einde van de wandeling. Bij een verfrissend drankje kunnen we nog wat nagenieten alvorens huiswaarts te keren.
Tekst: Marinus Nelissen
We bereiken het Bellevuebos, een van de grootste aaneengesloten loofbossen van Haspengouw. Delen van het bos bestaan uit populieren en elzen. De Winterbeek kronkelt zich een weg door de bosrijke vallei. Het domein ligt tussen 60 en 87 m boven de zeespiegel. We krijgen dan ook mooie vergezichten aangeboden.
Via de natuureducatieve speelzone Hemelpark bereiken we het centrum van Kortessem, het einde van de wandeling. Bij een verfrissend drankje kunnen we nog wat nagenieten alvorens huiswaarts te keren.
Tekst: Marinus Nelissen