10 maart
Dagwandeling Incourt
Gidsen : Raymond Luyckx en Jacqueline Stinckens
Afstanden : Voormiddag 8 km, namiddag 7 km
Vertrek : 10 u., rue de la Bruyère, 1315 Incourt, parking voetbalveld
Reisweg : Volg de weg Leuven-Namen ong. 22 km. Ter hoogte van Incourt staat er een Delhaize.
Ongeveer tweehonderd meter verder eerste afslag naar rechts, rue de la Bruyère.
Na 150 meter hebt u de parking bereikt rechts.
Picknick : Café ‘Le Rianfra’ , place des Fêtes 3, 1315 Incourt
Meereizen : 4 euro
De wandeling.
We wandelen van de parking naar de steengroeve van Opprebais. In deze steengroeve werd vroeger kwartsiet ontgonnen. Nu is het een grote plas waarin je enkel mag duiken op uitnodiging van de beherende clubs.
De groeve heeft net dat tikkeltje ongereptheid meer dat je in drukbedoken wateren niet vindt. Je vindt er snoeken, baarzen, eendenmossels, paling, barbelen, karpers, voorn, grondels, zeelt, zoetwatersponzen en zoetwaterkreeftjes In de winter is het water één van de helderste in België. Daardoor kan u een zeer gediversifieerde fauna en flora bewonderen.
Als gevolg van de grote vraag naar kwartsiet (kasseien) werd rond 1755 de steenweg Leuven-Namen aangelegd. Na 1830 gaf de provincie subsidies aan de gemeenten voor de bestrating van hun wegen. Dat zorgde voor de eerste industriële opstoot. In 1894 telde de steengroeve van Opprebais 50 arbeiders. De ontginning werd stopgezet in 1975. Nadien heeft de gemeente de groeve aangekocht. Van hieruit wandelen we in de richting van het kasteel van Dongelberg.
We wandelen van de parking naar de steengroeve van Opprebais. In deze steengroeve werd vroeger kwartsiet ontgonnen. Nu is het een grote plas waarin je enkel mag duiken op uitnodiging van de beherende clubs.
De groeve heeft net dat tikkeltje ongereptheid meer dat je in drukbedoken wateren niet vindt. Je vindt er snoeken, baarzen, eendenmossels, paling, barbelen, karpers, voorn, grondels, zeelt, zoetwatersponzen en zoetwaterkreeftjes In de winter is het water één van de helderste in België. Daardoor kan u een zeer gediversifieerde fauna en flora bewonderen.
Als gevolg van de grote vraag naar kwartsiet (kasseien) werd rond 1755 de steenweg Leuven-Namen aangelegd. Na 1830 gaf de provincie subsidies aan de gemeenten voor de bestrating van hun wegen. Dat zorgde voor de eerste industriële opstoot. In 1894 telde de steengroeve van Opprebais 50 arbeiders. De ontginning werd stopgezet in 1975. Nadien heeft de gemeente de groeve aangekocht. Van hieruit wandelen we in de richting van het kasteel van Dongelberg.
Kasteel van Dongelberg
In 1835 werd het goed gekocht door baron Joseph-Louis Osy de Zegwaart (die in 1794 te Rotterdam was geboren uit een bankiersfamilie). Zijn zoon Yvan verbouwde het kasteel tot zijn huidige vorm. Die door architect Clément Parent ontworpen verbouwing werd in 1866 voltooid en omvatte meer bepaald een groot bijgebouw met paardenstallen. De huidige functie draait rond de vernieuwde paardenstallen als vergaderruimte en hotel. Dat verhaal wordt ter plaatse verteld.
We wandelen verder door een mooi glooiend landschap richting Incourt, waar wij gaan picknicken.
Tijdens onze namiddagwandeling staat het kasteel van Opprebais centraal. Na de 16e eeuw had het kasteel geen militaire rol meer. De familie d’Arenberg is er lange tijd eigenaar van geweest. Onder hun beheer werd het kasteel omgevormd tot een kasteelboerderij (meer uitleg ter plaatse).
Daarna gaan wij naar de oude windmolen ‘moulin Gustot’.
Langs mooie landwegen, kleine voetpaden en sublieme uitzichtpunten wandelen wij terug naar het vertrekpunt van onze wandeling.
Tekst: Raymond Luyckx
We wandelen verder door een mooi glooiend landschap richting Incourt, waar wij gaan picknicken.
Tijdens onze namiddagwandeling staat het kasteel van Opprebais centraal. Na de 16e eeuw had het kasteel geen militaire rol meer. De familie d’Arenberg is er lange tijd eigenaar van geweest. Onder hun beheer werd het kasteel omgevormd tot een kasteelboerderij (meer uitleg ter plaatse).
Daarna gaan wij naar de oude windmolen ‘moulin Gustot’.
Langs mooie landwegen, kleine voetpaden en sublieme uitzichtpunten wandelen wij terug naar het vertrekpunt van onze wandeling.
Tekst: Raymond Luyckx
