15 mei
Samson in de Condroz
Gids : Dirk De Geest
Afstand : voormiddag 11,5 km (stijgen +270m), namiddag 10,5 km (stijgen +260m ).
Vertrek : 8.00 u. parking gemeentehuis Herent aan de Spoorwegstraat, 8.15 u. parking Bodart Leuven
Prijs busreis 12 euro. Over te schrijven op de rekening van de wandelclub.
Opstapplaats vermelden! Inschrijven tegen uiterlijk 31 april.
Voor de laatkomers: eerst een telefoontje naar penningmeester André Sevenants
Picknick : Domaine des Guides Catholiques, 5340 Mozet.
De picknickplaats is een overdekte kampvuurplaats (dus gegarandeerd droog) maar wel halvelings in open lucht.
Er zijn toiletten 70 m verder, maar er is GEEN DRANK te verkrijgen.
Gelieve uw picknick van bij de start mee te nemen en zorg aub zelf voor drank
en - indien het koud weer is - voor wat extra kledij tijdens de pauze.
Parcours : 40% verharde landwegen, 50% gras- en bospaden, enkele keren een pittige klim.
In totaal worden er ongeveer 500 hoogtemeters (in 3 à 4 etappes) geklommen (en gedaald).
Schoeisel : Stevige profielzool vereist !! Hellingen en enkele paden (wellicht) modderig en/of glibberig.
De wandeling
Vroeger hebben we in de aardrijkskundeles geleerd dat Condroz de naam is van de heuvelruggen ten zuiden van de Maas. Tijdens onze wandeling stappen we in een glooiend landschap, op en neer door bossen en akkers. Onderweg doorkruisen we twee van Wallonië's mooiste dorpen: Mozet en Thon. We passeren ook nog het Camp de César, een verlaten burchtruïne hoog op een uitspringende rots, op de samenvloeiing van het riviertje Samson en de Maas, met schitterende zichten op de Maasvallei.
We starten nabij het Fort van Andoy, een van de 9 forten die rond 1890 gebouwd werden als verdedigingsgordel rond Namen. In die jaren was België neutraal en zat het geprangd tussen Duitsland en Frankrijk. België vreesde als doorgang gebruikt te worden door één van deze grootmachten en wou op die manier de Maas- en Samber-vallei verdedigen. Het fort is nooit zwaar aangevallen geworden en is nu volledig gesloten en niet toegankelijk. We lopen dus opzij van het fort doorheen bos en veld richting Wierde. Even de beek Tronquoy oversteken en daarna gaat het flink omhoog de volgende helling op, ondertussen genietend van de mooie panorama’s.
Boven wacht ons de Mont Sainte Marie. Op dit hoogste punt van de dag treffen we een versterkte vestingtoren uit de 13e eeuw aan. Ooit was dit de toren van een burchtkapel te midden van een klein gehucht. Het gehucht is in 1670 geplunderd en werd daarna verlaten. De resten van de toren en de kapel werden eind 1800 deels herbouwd tot een privéwoning.
Vanop de berg zien we op de tegenoverliggende helling een imposante witgekalkte herenhoeve liggen: de Ferme de Basseille. Dat wordt ons volgende doel.
Ieder jaar wordt er in de omgeving een openlucht kunsttentoonstelling georganiseerd. Kunstenaars worden uitgenodigd om hun werken in de natuur langsheen de wandelpaden op te stellen. Sommige werken worden daarna aangekocht en blijven permanent staan. Vlak naast de hoeve van Basseille treffen we een toch wel indrukwekkende duizendpoot aan, de moeite om er even stil te staan.
Vandaar is het nog een kattensprong tot het schilderachtige Mozet, lief dorp gelegen aan de beek Tronquoy. Mozet is, net zoals Thon waar we in de namiddag voorbijkomen, erkend als een van de Mooiste dorpen van Wallonië. Ook de Waalse meisjes-gidsen hebben dit mooie oord ontdekt en er hun domein gevestigd. We gaan daar picknicken met veel dank aan hun gastvrijheid.
Namiddag
We vervolgen onze tocht naar de hoogvlakte en het Bois Wiame. Voorbij de gelijknamige hoeve bereiken we een schitterend wijds uitzichtpunt: de blik rijkt hier tot aan de overzijde van de Maas. Daarna gaat het in snel tempo bergaf, voorbij een verlaten steengroeve en het fort van Maizeret (een ander fort van de Naamse verdedigingsgordel) tot aan de brug over de Samson. Het is een geliefkoosde plek voor vissers (pêche à la mouche) en met wat geluk zien we de forellen stroomopwaarts springen. De rotswand bij de brug over het riviertje Samson is indrukwekkend.
Wat verder stroomafwaarts zoeken we een verborgen pad tussen de huizen, dat ons steil naar boven voert. Op een uitspringende rots, die de valleien van de Maas en de Samson scheidt, zouden de Romeinen een militair kamp gebouwd hebben. De plek staat bij de locals nog steeds bekend als le camp de Cesar. Keizer Caesar had geen ongelijk om deze plek te kiezen, want van hieruit heb je een prachtig zicht op de Maasbocht. Een klein uitzichtrijk pad, hoog boven de Maas, leidt ons verder. Als je stevige schoenen hebt en netjes op het pad blijft kan er niets gebeuren. We genieten van de mooie uitzichten op Nameche (het dorp op de andere Maasoever) en beide Maasoevers.
We verlaten de heuvelrug langs de Maas met een steile afdaling met trap. Een holle weg brengt ons naar het dorp Thon-Samson, dat net als Mozet de typische architecturale kenmerken van de Condroz vertoont. De grijze kalksteen van de muren en het zwart van de leien daken beheersen het hele dorpsbeeld en verlenen er een onmiskenbare charme aan.
Wat verderop in het Fond del Côre verwelkomt ons de kapel van de Notre-Dame du Bon Secour, geflankeerd door 2 lindebomen. Ze werd in 1850 opgericht door 2 broers, die op een nacht in grote nood dure beloftes zwoeren, zo zegt het volksverhaal.
Naast de kapel vertrekt een smalle holle weg, die ons na een goed half uur over berg en dal naar het centrum van Strud voert. Daar wacht de bus ons op.
Waarschuwing : in de namiddag gaan we naar een uitzichtpunt boven de Maas en volgen daarna gedurende 600 m de bovenrand van een klif. Het pad boven is redelijk breed (60 à 80 cm) en ongevaarlijk, maar er zijn aan de linkerhand soms korte (niet beveiligde) passages met een diepe blik in de vallei. Er is geen gevaar, maar voor wie dit niet leuk vindt, is er zo nodig een alternatieve weg.
Tekst : Dirk De Geest
