16 april
Hotond en Kluisbos
Vlaamse Ardennen
Gidsen : Karine Pintelon en Johan Vandenbossche
Afstand : Ochtend- en namiddagwandeling (9,5 en 6 km)
Vertrek : Hotond Sporthotel, Zandstraat 4, 9690 Kluisbergen
Busreis : 7.45 u. parking gemeentehuis Herent aan de Spoorwegstraat, 8 u. parking Bodart Leuven.
Prijs: 12 euro. Overschrijven op de rekening van de wandelclub.
Opstapplaats vermelden! Inschrijven tegen uiterlijk 4 april.
Voor de laatkomers: eerst een telefoontje naar penningmeester André Sevenants
Picknick : Terras Hotond Sporthotel (zie start)
Schoeisel : Hoog en waterdicht
Parcours : Klimmen en dalen; veldwegjes, weidestroken, bospaden, geplaveide weg langs boerderijen, villa’s en landhuizen. Plaspauze verzekerd bij Hotondmolen (= startplaats), Kluisberg-site en Bosbaar (sic). Voor de compagnons die passen voor de namiddagwandeling zijn er een aantal cafeetjes plus restaurants aan het startpunt van de Kluisboswandeling.
La Passegiata (de wandeling)
De vroegste vermelding van een molen op de Hotondheuvel dateert van 1672. Toen was het waarschijnlijk een staakmolen. Begin 19e eeuw werd ze vervangen door een stenen exemplaar, een zogenaamde grondzeiler, die daarna nog een paar keren is genenoveerd (in 1845 en 1911). In 1945 werd de molen ontmanteld en naderhand omgebouwd tot een panoramische uitkijktoren. Dit is de hoogst gelegen locatie in de Vlaamse Ardennen: 150 m.
In de Hotondmolen huist een authentieke bruine kroeg met een moderne look - geïnspireerd op Scandinavisch design – zoals het Hotond-Sporthotel/restaurant (grill; traditionele Vlaamse keuken), waar wandelaars en fietsers graag verpozen. Daar kunnen we na de ochtendwandeling onze picknick nuttigen.
Ten westen van de Hotondberg ligt de Kluisberg, waar we in de namiddag naartoe trekken; ten oosten: de Kruisberg (via de Kruisstraat val je Ronse binnen, maar niet tijdens deze wandeling).
Onze wandeling start aan de Hotondmolen. Vóór ons ontvouwt zich een spatieus gebied tussen de dorpen Kwaremont, Zulzeke en Nukerke. We duiken meteen de vallei in en wandelen via akker en wei, langs ‘Hof ten Heule’ en door een geaccidenteerd terrein, van de ene vallei naar de volgende hoogte. Eerst stappen we door het Beiaardbos, sinds 1997 een beschermd bosreservaat. Bloemrijke graslanden, slingerende bosranden en houtkanten zorgen voor variatie. De helling stijgt hier van 46 tot 92 m met een pittig percentage van +/- 7%. Dan volgen we eventjes de Panoramaroute en stappen we richting Paterberg, dan nog een stukje Hermesroute, waarna we aan de schapenfokkerij ’t Rozenhof links afslaan door arcadische beemden, velden en weiden. Daarna vangen we de laatste étappe aan met een 500 m lange klim langs een gewone weg, om dan het Hotond-Scherpenbergbos in de duiken, waar we na een heuse afdaling onze slotklim aanvatten. Daarna bollen we rustig uit naar de Hotondmolen: Picknick 13 u.
Tegen 13.45 – 14.00u brengt de bus ons naar onze volgende bestemming: het Kluisbos. We passeren Kwaremont (een kunstenaarsdorp in de na-oorlogse tijd, nu vooral bekend in de wielerwereld), vervolgens Berchem, om te klimmen naar ‘de Kluis’, zoals men het hier in de volksmond zegt. Aan de parking van de site treffen we enkele cafeetjes en restaurants, waar de mensen die passen voor de namiddagwandeling, de beentjes epicurisch kunnen strekken aan een terras. Willen ze toch even het bos in, dan vinden ze 350 m hogerop via een geasfalteerd weggetje een café met terras bij een stenen molen met uitkijkpunt naar Wallonië toe.
Het Kluisbos strekt zich uit over 300 ha, waarvan +/- 200ha in Vlaanderen, de rest in Wallonië. Op deze wandeling liggen enkele steile hellingen en charmante uitzichten vanaf de beboste heuvelrug; verder een liefdesbron en de ‘Vierschaar’, waar de Bosbaar (sic, B&B en alternatief café), een rustplek in het bos pal op de taalgrens, ons na 40’ stappen eventueel kan verwelkomen. Een vierschaar was oorspronkelijk al in de tijd van Karel de Grote een plek waar tussen 4 banken met eromheen gespannen touwen (scharen) recht werd gesproken. Vroeger stonden daar vier beuken (nog daarvóór: linden) die de richtingen Berchem, Amougies, Orroir en Kwaremont aanwezen. De beuken kwamen er na de eerste WO door de herstelbetalingen van de Duitse bezetter. Nu wordt er gestreefd naar een grotere diversiteit van streekeigen bomen en struiken.
Vanaf de Vierschaar dalen we af naar de Waalse panoramische route van ‘Mont de l’Enclus’, langs villa’s en landhuizen aan de ene kant van de weg, de andere kant biedt ons bij helder weer het schitterend uitzicht op Orroir en de Mont St.-Aubert naar Doornik toe.
Wanneer we bij de protestantse site weer het bos instappen, komen we via een smal pad langs een paddenvijver (project van de protestantse gemeenschap) op een stijgende weg terug naar onze startplaats. Dan nog even verpozen voor het afscheid na hopelijk twee deugddoende wandelingen.
En nu maar duimen voor mooi weer en lentebloemen: krokusjes, bosanemonen en boshyacinten (plaatselijk benaming ‘blauwe kouskes’).
Wij hopen dat we jullie talrijk kunnen verwelkomen en kijken alvast uit naar ons weerzien op 16 april, laatste zondag van de paasvakantie.
Tekst: Karine Pintelon
Tegen 13.45 – 14.00u brengt de bus ons naar onze volgende bestemming: het Kluisbos. We passeren Kwaremont (een kunstenaarsdorp in de na-oorlogse tijd, nu vooral bekend in de wielerwereld), vervolgens Berchem, om te klimmen naar ‘de Kluis’, zoals men het hier in de volksmond zegt. Aan de parking van de site treffen we enkele cafeetjes en restaurants, waar de mensen die passen voor de namiddagwandeling, de beentjes epicurisch kunnen strekken aan een terras. Willen ze toch even het bos in, dan vinden ze 350 m hogerop via een geasfalteerd weggetje een café met terras bij een stenen molen met uitkijkpunt naar Wallonië toe.
Het Kluisbos strekt zich uit over 300 ha, waarvan +/- 200ha in Vlaanderen, de rest in Wallonië. Op deze wandeling liggen enkele steile hellingen en charmante uitzichten vanaf de beboste heuvelrug; verder een liefdesbron en de ‘Vierschaar’, waar de Bosbaar (sic, B&B en alternatief café), een rustplek in het bos pal op de taalgrens, ons na 40’ stappen eventueel kan verwelkomen. Een vierschaar was oorspronkelijk al in de tijd van Karel de Grote een plek waar tussen 4 banken met eromheen gespannen touwen (scharen) recht werd gesproken. Vroeger stonden daar vier beuken (nog daarvóór: linden) die de richtingen Berchem, Amougies, Orroir en Kwaremont aanwezen. De beuken kwamen er na de eerste WO door de herstelbetalingen van de Duitse bezetter. Nu wordt er gestreefd naar een grotere diversiteit van streekeigen bomen en struiken.
Vanaf de Vierschaar dalen we af naar de Waalse panoramische route van ‘Mont de l’Enclus’, langs villa’s en landhuizen aan de ene kant van de weg, de andere kant biedt ons bij helder weer het schitterend uitzicht op Orroir en de Mont St.-Aubert naar Doornik toe.
Wanneer we bij de protestantse site weer het bos instappen, komen we via een smal pad langs een paddenvijver (project van de protestantse gemeenschap) op een stijgende weg terug naar onze startplaats. Dan nog even verpozen voor het afscheid na hopelijk twee deugddoende wandelingen.
En nu maar duimen voor mooi weer en lentebloemen: krokusjes, bosanemonen en boshyacinten (plaatselijk benaming ‘blauwe kouskes’).
Wij hopen dat we jullie talrijk kunnen verwelkomen en kijken alvast uit naar ons weerzien op 16 april, laatste zondag van de paasvakantie.
Tekst: Karine Pintelon
