26 juni
Samson in de Condroz
Gidsen : Dirk De Geest
Afstanden : Voormiddag 9,5 km (stijgen 260 m), namiddag 11,5 km (stijgen 250 m - alternatief 200 m).
Dit is een ‘enkele-luswandeling’, de picknick dient meegedragen te worden, geen afkortingen mogelijk, behalve
op het einde (bespaart geen afstand, wel een klim van 50m) .
Vertrek : 9.30 u. op de parking van een verlaten fabrieksterrein op de rechter Maasoever, langs de grote baan N90 in ‘Le Samson’’,
rue de Liège 27, Andenne (Le Samson).
Voor de GPS: lat = 50.4679, lon = 5.0005 (ofwel N 50°28'05", E 5°00'02"). Afstand vanuit Leuven ong. 75 km,
zoveel mogelijk kostendelend samenrijden.
Reisweg : Neem autostrade E411-A4 naar Namen-Luxemburg. Verlaat deze direct na de Maasbrug, uitrit 15 Loyers, en daal af naar de Maas.
Tijdens de (lange) afdaling steeds rechts aanhouden, volg wegwijzer en uitrit naar Andenne - N90.
U bereikt zo de rechter Maasoever. Volg de Maasvallei richting Andenne. Na 6,3 km (rechts een moderne apotheek) komt u
aan een ruim T-kruispunt (men kan daar links afslaan naar Leuze-Namêche over een Maasbrug).
Rij evenwel nog 400 m rechtdoor op de N90 tot u aan de rechterhand de bouwvallige hangar ziet. De parking ligt er net voor.
Picknick : Café des Sports, op de N942 in Faulx-les-Tombes
Parcours : 60% verharde landwegen, 40% gras- en bospaden, enkele keren een pittige klim.
In totaal worden er ongeveer 450 hoogtemeters (in 5 à 6 etappes) geklommen (en gedaald).
Schoeisel : Stevige profielzool vereist! Enkele paden (wellicht) modderig en/of glibberig.
Meereizen : 10 euro
Hoogteprofielen :
Afstanden : Voormiddag 9,5 km (stijgen 260 m), namiddag 11,5 km (stijgen 250 m - alternatief 200 m).
Dit is een ‘enkele-luswandeling’, de picknick dient meegedragen te worden, geen afkortingen mogelijk, behalve
op het einde (bespaart geen afstand, wel een klim van 50m) .
Vertrek : 9.30 u. op de parking van een verlaten fabrieksterrein op de rechter Maasoever, langs de grote baan N90 in ‘Le Samson’’,
rue de Liège 27, Andenne (Le Samson).
Voor de GPS: lat = 50.4679, lon = 5.0005 (ofwel N 50°28'05", E 5°00'02"). Afstand vanuit Leuven ong. 75 km,
zoveel mogelijk kostendelend samenrijden.
Reisweg : Neem autostrade E411-A4 naar Namen-Luxemburg. Verlaat deze direct na de Maasbrug, uitrit 15 Loyers, en daal af naar de Maas.
Tijdens de (lange) afdaling steeds rechts aanhouden, volg wegwijzer en uitrit naar Andenne - N90.
U bereikt zo de rechter Maasoever. Volg de Maasvallei richting Andenne. Na 6,3 km (rechts een moderne apotheek) komt u
aan een ruim T-kruispunt (men kan daar links afslaan naar Leuze-Namêche over een Maasbrug).
Rij evenwel nog 400 m rechtdoor op de N90 tot u aan de rechterhand de bouwvallige hangar ziet. De parking ligt er net voor.
Picknick : Café des Sports, op de N942 in Faulx-les-Tombes
Parcours : 60% verharde landwegen, 40% gras- en bospaden, enkele keren een pittige klim.
In totaal worden er ongeveer 450 hoogtemeters (in 5 à 6 etappes) geklommen (en gedaald).
Schoeisel : Stevige profielzool vereist! Enkele paden (wellicht) modderig en/of glibberig.
Meereizen : 10 euro
Hoogteprofielen :
|
|
De wandeling :
In Vlaanderen is Samson gekend als een sympathieke hond met een al even lief baasje Gert. De Walen kennen, benevens deze beroemde hond, ook het klein riviertje Samson, dat zich diep ingesneden heeft in de heuvelruggen van de Condroz en uitmondt in de Maas. Tot in 1950 waren de valleien rondom de Samson Europawijd bekend voor hun zuivere witte boetseerklei (la Derle blanche), die hoofdzakelijk gebruikt werd voor de productie van stenen pijpen. In Andenne is nu een museum daaraan gewijd.
Onze wandeling speelt zich af in de heuvels rondom het riviertje de Samson. We stappen op en neer door bossen en akkers in een typisch glooiend Condroz-landschap met mooie huizen in witgrijze kalksteen en zwarte leistenen daken. In de buurt liggen twee van Wallonië's mooiste dorpen: Mozet en Thon. We doen ze allebei aan en passeren onderweg nog het Camp de César, een verlaten burchtruïne hoog op de rotsen, met schitterende uitzichten over de Maasvallei.
We starten aan de oever van de Maas en meteen gaat het steil bergop langs een goed begaanbaar geasfalteerd weggetje. Aangekomen op het plateau zien we een mooi kapelletje onder een lindeboom. Verderop bereiken we open terrein en over een graspad met schitterende panorama's bereiken we het gehucht Thon-Samson. De kalkstenen huizen in het dorp hebben hun authentieke charme behouden en vormen een schilderachtig geheel rondom de kasteelhoeve en de Saint-Remikerk.
Bij het verlaten van het dorp hebben we vanop de heuvelrug een panoramisch uitzicht over de omringende valleien. Wat verderop verwelkomt ons de kapel van de Fond del Côre, geflankeerd door 2 lindebomen. Ze is toegewijd aan Notre-Dame du Bon-Secours en werd in 1850 opgericht door twee broers, die op een nacht in grote nood dure beloftes zwoeren.
Over berg en dal, door bossen en weiden verschijnt na een uurtje stappen de kerk van Faulx-les-Tombes. We laten het dorp grotendeels links liggen en dalen gemoedelijk af tot aan de brug over de Samson. Na een kleine klim langs de dorpsrand kruisen we de grote baan waar ons picknickcafé wacht.
Na de picknick dalen we af naar een zijbeek, de Ry d'Arville, waar wellicht een kort stukje modder de belevenis van de dag compleet maakt. Daarna gaat het even heel steil omhoog de volgende heuvel op. Boven wacht ons, nadat we op adem zijn gekomen, de Mont Sainte Marie. Op het hoogste punt voor vandaag treffen we een versterkte vestingtoren uit de 13e eeuw. Ooit was dit de toren van een burchtkapel te midden van een klein gehucht. Het gehucht is in 1670 geplunderd en werd verlaten. De resten van de toren en de kapel werden eind 1800 deels herbouwd tot een privéwoonst en kunnen niet bezocht worden.
Vanop de berg zien we beneden aan de voet van de heuvel de beek Tronquoy en het schilderachtige Mozet. Eerst moeten we nog afdalen langs een weing begaan bospad. Even de grote baan oversteken en we stappen Mozet binnen.
Mozet is net als Thon erkend als een van de mooiste dorpen van Wallonië. Deze twee dorpen vertonen de typische architecturale kenmerken van de Condroz. De grijze kalksteen van de muren en het zwart van de leien beheersen het hele dorpsbeeld en verlenen er een onmiskenbare charme aan.
In het dorp beklimmen we de trappen van de kerk, waar ons een mooi uitzicht over het dorp wacht. Aan de andere zijde van de kerk vinden we een statige 17e-eeuwse herenboerderij met de indrukwekkende inrijpoort en ernaast de vierkante Tour du Royer.
Doorheen het domein van de meisjesscouts vervolgen we onze tocht naar de hoogvlakte en het Bois Wiame. Voorbij de gelijknamige hoeve bereiken we een schitterend wijds uitzichtpunt: de blik rijkt hier tot aan de overzijde van de Maas. Daarna gaat het in snel tempo bergaf, voorbij een verlaten steengroeve tot aan de brug over de Samson. Het is een geliefkoosde plek voor vissers (pêche à la mouche) en met wat geluk zien we de forellen stroomopwaarts springen. De rotswand bij de brug over het riviertje Samson is indrukwekkend.
Na een stukje stroomafwaarts wandelen zoeken we een verborgen pad tussen de huizen, dat ons steil naar boven voert (*). Op een uitspringende rots, die de valleien van de Maas en de Samson scheidt, zouden de Romeinen een militair kamp gebouwd hebben. De plek staat bij de locals nog steeds bekend als ‘le camp de Cesar’. Keizer Caesar had geen ongelijk om deze plek te kiezen, want van hieruit heb je een prachtig zicht op de Maasbocht. Van daar nemen we een klein uitzichtrijk pad hoog boven de Maas. Als je stevige schoenen hebt en netjes op het pad blijft kan er niets gebeuren. We genieten van de mooie uitzichten op Namêche (het dorp op de andere Maasoever) en de beide Maasoevers. Al snel begint het pad te dalen en komen we weer aan het asfaltbaantje dat ons terugbrengt naar de parking.
Tekst: Dirk De Geest
(*) Wie niet graag mee naar boven gaat, kan langs de baan de Samson stroomafwaarts volgen tot aan de Maasoever en dan rechtsaf langs de grote baan terugwandelen naar de parking. Totale afstand tot de parking is ong. 1 km. Pas wel goed op voor het autoverkeer!!
Waarschuwing! Op het einde van de wandeling gaan we naar een uitzichtpunt boven de Maas en volgen daarna gedurende 600 m de bovenrand van een klif. Het pad boven is redelijk breed (60 à 80 cm) en ongevaarlijk, maar er zijn aan de linkerkant soms korte (niet beveiligde) passages met een blik diep in de vallei. Voor wie dit niet leuk vindt, is er een alternatieve vlakke weg langs de baan en de Maasoever terug naar de parking. Afstand ong. 1 km, zonder klimmen (jammerlijk mis je dan het uitzicht).
In Vlaanderen is Samson gekend als een sympathieke hond met een al even lief baasje Gert. De Walen kennen, benevens deze beroemde hond, ook het klein riviertje Samson, dat zich diep ingesneden heeft in de heuvelruggen van de Condroz en uitmondt in de Maas. Tot in 1950 waren de valleien rondom de Samson Europawijd bekend voor hun zuivere witte boetseerklei (la Derle blanche), die hoofdzakelijk gebruikt werd voor de productie van stenen pijpen. In Andenne is nu een museum daaraan gewijd.
Onze wandeling speelt zich af in de heuvels rondom het riviertje de Samson. We stappen op en neer door bossen en akkers in een typisch glooiend Condroz-landschap met mooie huizen in witgrijze kalksteen en zwarte leistenen daken. In de buurt liggen twee van Wallonië's mooiste dorpen: Mozet en Thon. We doen ze allebei aan en passeren onderweg nog het Camp de César, een verlaten burchtruïne hoog op de rotsen, met schitterende uitzichten over de Maasvallei.
We starten aan de oever van de Maas en meteen gaat het steil bergop langs een goed begaanbaar geasfalteerd weggetje. Aangekomen op het plateau zien we een mooi kapelletje onder een lindeboom. Verderop bereiken we open terrein en over een graspad met schitterende panorama's bereiken we het gehucht Thon-Samson. De kalkstenen huizen in het dorp hebben hun authentieke charme behouden en vormen een schilderachtig geheel rondom de kasteelhoeve en de Saint-Remikerk.
Bij het verlaten van het dorp hebben we vanop de heuvelrug een panoramisch uitzicht over de omringende valleien. Wat verderop verwelkomt ons de kapel van de Fond del Côre, geflankeerd door 2 lindebomen. Ze is toegewijd aan Notre-Dame du Bon-Secours en werd in 1850 opgericht door twee broers, die op een nacht in grote nood dure beloftes zwoeren.
Over berg en dal, door bossen en weiden verschijnt na een uurtje stappen de kerk van Faulx-les-Tombes. We laten het dorp grotendeels links liggen en dalen gemoedelijk af tot aan de brug over de Samson. Na een kleine klim langs de dorpsrand kruisen we de grote baan waar ons picknickcafé wacht.
Na de picknick dalen we af naar een zijbeek, de Ry d'Arville, waar wellicht een kort stukje modder de belevenis van de dag compleet maakt. Daarna gaat het even heel steil omhoog de volgende heuvel op. Boven wacht ons, nadat we op adem zijn gekomen, de Mont Sainte Marie. Op het hoogste punt voor vandaag treffen we een versterkte vestingtoren uit de 13e eeuw. Ooit was dit de toren van een burchtkapel te midden van een klein gehucht. Het gehucht is in 1670 geplunderd en werd verlaten. De resten van de toren en de kapel werden eind 1800 deels herbouwd tot een privéwoonst en kunnen niet bezocht worden.
Vanop de berg zien we beneden aan de voet van de heuvel de beek Tronquoy en het schilderachtige Mozet. Eerst moeten we nog afdalen langs een weing begaan bospad. Even de grote baan oversteken en we stappen Mozet binnen.
Mozet is net als Thon erkend als een van de mooiste dorpen van Wallonië. Deze twee dorpen vertonen de typische architecturale kenmerken van de Condroz. De grijze kalksteen van de muren en het zwart van de leien beheersen het hele dorpsbeeld en verlenen er een onmiskenbare charme aan.
In het dorp beklimmen we de trappen van de kerk, waar ons een mooi uitzicht over het dorp wacht. Aan de andere zijde van de kerk vinden we een statige 17e-eeuwse herenboerderij met de indrukwekkende inrijpoort en ernaast de vierkante Tour du Royer.
Doorheen het domein van de meisjesscouts vervolgen we onze tocht naar de hoogvlakte en het Bois Wiame. Voorbij de gelijknamige hoeve bereiken we een schitterend wijds uitzichtpunt: de blik rijkt hier tot aan de overzijde van de Maas. Daarna gaat het in snel tempo bergaf, voorbij een verlaten steengroeve tot aan de brug over de Samson. Het is een geliefkoosde plek voor vissers (pêche à la mouche) en met wat geluk zien we de forellen stroomopwaarts springen. De rotswand bij de brug over het riviertje Samson is indrukwekkend.
Na een stukje stroomafwaarts wandelen zoeken we een verborgen pad tussen de huizen, dat ons steil naar boven voert (*). Op een uitspringende rots, die de valleien van de Maas en de Samson scheidt, zouden de Romeinen een militair kamp gebouwd hebben. De plek staat bij de locals nog steeds bekend als ‘le camp de Cesar’. Keizer Caesar had geen ongelijk om deze plek te kiezen, want van hieruit heb je een prachtig zicht op de Maasbocht. Van daar nemen we een klein uitzichtrijk pad hoog boven de Maas. Als je stevige schoenen hebt en netjes op het pad blijft kan er niets gebeuren. We genieten van de mooie uitzichten op Namêche (het dorp op de andere Maasoever) en de beide Maasoevers. Al snel begint het pad te dalen en komen we weer aan het asfaltbaantje dat ons terugbrengt naar de parking.
Tekst: Dirk De Geest
(*) Wie niet graag mee naar boven gaat, kan langs de baan de Samson stroomafwaarts volgen tot aan de Maasoever en dan rechtsaf langs de grote baan terugwandelen naar de parking. Totale afstand tot de parking is ong. 1 km. Pas wel goed op voor het autoverkeer!!
Waarschuwing! Op het einde van de wandeling gaan we naar een uitzichtpunt boven de Maas en volgen daarna gedurende 600 m de bovenrand van een klif. Het pad boven is redelijk breed (60 à 80 cm) en ongevaarlijk, maar er zijn aan de linkerkant soms korte (niet beveiligde) passages met een blik diep in de vallei. Voor wie dit niet leuk vindt, is er een alternatieve vlakke weg langs de baan en de Maasoever terug naar de parking. Afstand ong. 1 km, zonder klimmen (jammerlijk mis je dan het uitzicht).
